Otyłość u osób po zawale, udarze lub z miażdżycą

Główne kryteria kwalifikacyjne to:

• wiek: powyżej 45 roku życia
• BMI: powyżej 27 kg/m2
• przebyty zawał, udar lub objawowa miażdżyca tętnic kończyn dolnych

Kto nie może wziąć udziału w badaniu:

• Osoby, które w ciągu ostatnich 60 dni przeszły zawał serca, udar mózgu lub tzw. mini-udar (TIA), były w szpitalu z powodu bólu w klatce piersiowej (niestabilna dławica), miały operację serca lub naczyń krwionośnych lub mają zaplanowaną taką operację w najbliższym czasie.
• Osoby z bardzo ciężką niewydolnością serca (klasa NYHA 4) lub które były z tego powodu w szpitalu w ciągu ostatnich 2 miesięcy.
• Osoby, które w ciągu ostatnich 3 miesięcy stosowały leki z grupy GLP-1, GIP lub analogi amyliny.
• Osoby chore na cukrzycę typu 1 lub osoby z cukrzycą typu 2, które:
  • mają bardzo wysoki poziom HbA1c (powyżej 10%),
  • miały kwasicę ketonową lub śpiączkę cukrzycową w ostatnim roku,
  • miały ciężkie spadki cukru we krwi (hipoglikemia) lub nie czują, kiedy cukier spada – w ostatnich 6 miesiącach,
  • mają poważne problemy ze wzrokiem związane z cukrzycą i wymagające leczenia.
• Osoby, które mają ostre lub przewlekłe zapalenie trzustki, choroby wątroby (inne niż stłuszczeniowa), objawy zapalenia wątroby lub bardzo wysokie wyniki prób wątrobowych.
• Osoby, które mają lub miały w rodzinie (bliscy krewni) rzadki nowotwór tarczycy (rak rdzeniasty), zespół MEN-2 lub osoby, które w ciągu ostatnich 5 lat chorowały na nowotwór złośliwy.

Otyłość – to przewlekła choroba, która znacząco zwiększa ryzyko kolejnych problemów sercowo-naczyniowych. U osób po zawale lub udarze nadmiar tkanki tłuszczowej dodatkowo obciąża układ krążenia, sprzyja rozwojowi nadciśnienia, miażdżycy oraz zaburzeń rytmu serca. Z danych wynika, że otyłość może zwiększać ryzyko udaru niedokrwiennego nawet o 64%, a krwotocznego o 24%. Dlatego tak istotne jest, by poza leczeniem farmakologicznym, wdrożyć również działania wspierające redukcję masy ciała i zmianę stylu życia.

Na szczęście otyłość można skutecznie leczyć. Kluczem jest kompleksowe podejście: indywidualnie dobrana dieta, regularna aktywność fizyczna, wsparcie psychologiczne, a w razie potrzeby – także leczenie farmakologiczne. Już niewielka redukcja masy ciała (5–10%) może przynieść zauważalne korzyści: obniżenie ciśnienia tętniczego, poprawę poziomu cholesterolu i zmniejszenie ryzyka kolejnych incydentów sercowo-naczyniowych.

Pacjenci z miażdżycową chorobą sercowo-naczyniową i nadwagą lub otyłością, którzy zdecydują się na udział w badaniu klinicznym, zyskają dostęp do nowych możliwości terapeutycznych i zostaną otoczeni bezpłatną, specjalistyczną opieką medyczną.